- ὑπήκοον
- ὑπήκοον, τό,A horned cummin, Hypecoum procumbens, Dsc.4.67, Plin.HN27.93.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό). 2014.
ὑπήκοον — horned cummin neut nom/voc/acc sg ὑπήκοος hearkening masc/fem acc sg ὑπήκοος hearkening neut nom/voc/acc sg ὑπήκους masc/fem acc sg ὑπήκους neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
υπήκοον — τὸ, Α βλ. υπήκοος … Dictionary of Greek
ὑπηκόοις — ὑπήκοον horned cummin neut dat pl ὑπήκοος hearkening masc/fem/neut dat pl ὑπήκους masc/fem/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὑπηκόοισιν — ὑπήκοον horned cummin neut dat pl (epic ionic aeolic) ὑπήκοος hearkening masc/fem/neut dat pl (epic ionic aeolic) ὑπήκους masc/fem/neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὑπηκόου — ὑπήκοον horned cummin neut gen sg ὑπήκοος hearkening masc/fem/neut gen sg ὑπήκους masc/fem/neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὑπηκόων — ὑπήκοον horned cummin neut gen pl ὑπήκοος hearkening masc/fem/neut gen pl ὑπήκους masc/fem/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὑπηκόῳ — ὑπήκοον horned cummin neut dat sg ὑπήκοος hearkening masc/fem/neut dat sg ὑπήκους masc/fem/neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ὑπήκοα — ὑπήκοον horned cummin neut nom/voc/acc pl ὑπήκοος hearkening neut nom/voc/acc pl ὑπήκους neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
подъвластьныи — (3*) пр. Подчиненный, подвластный. В роли с.: просвѣщаюшта свѣтьлѣ подъвластьны˫а. (τὸ ὑπήκοον) КЕ XII, 39а; ѿ грѹбости. или ѿ бестраши˫а б҃и˫а. погыбающе. и паче погыбѣль подъвластьнымъ подающе. КН 1285–1291, 509в; око вселенѣи ѹма ч(с)тотою.… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
Гипекоум — Гипекоум … Википедия
υπήκοος — ο, η / ὑπήκοος, ον, ΝΜΑ, και δωρ. τ. ὑπάκοος, ον, Α 1. αυτός που υπόκειται στην εξουσία ενός κράτους ή ενός ηγεμόνα (α. «τούς υπέταξε και τούς έκανε υπηκόους του» β. «Πέρσας Μήδων ὑπηκόους ἐποίησε», Ηρόδ.) 2. αυτός που ακολουθεί πιστά τις εντολές … Dictionary of Greek